Hittegolf op Moederdag: Nederland smelt onder een verraderlijke zon

Ach, Moederdag. Die ene dag waarop je normaal met een bosje bloemen uit de supermarkt nog nét je moeder tevreden kunt houden. Maar dit jaar? Dit jaar had Moederdag zich verkleed als hoogzomer. En niet op die knusse, gezellig-met-een-briesje-manier. Nee, we worden rechtstreeks de zon in geslingerd alsof het Ibiza in juli was.

Zodra ik vanochtend mijn rolgordijn opende en het licht mijn kamer in explodeerde, wist ik genoeg: Het is een zonnige ochtend met nauwelijks een wolkje aan de lucht, maar in mijn hoofd hoorde ik alleen: spring onder de douche, trek die linnen broek aan en smeer maar factor 50 op.

De zon als diva

De middag? Alsof we met z’n allen in een gigantische airfryer stappen. “23 tot 26 graden”, werd er gemeld, “alleen op de Wadden maar 21.” En dan die oostenwind die ineens besloot zich te laten gelden in het Waddengebied – windkracht 5. De rest van het land moest het doen met een ‘verfrissend briesje’ van niks.

De nachten: warmbloedige beloften, frisse realiteit

De avonden blijven nog even in hun zomerse bubbel hangen. Maar zodra de zon zich achter de horizon wurmt, duikt het kwik als een slecht humeur op maandag. Eén moment zit je nog in je T-shirt met een rosétje, het volgende moment heb je kippenvel tot aan je enkels. De nachten brengen afkoeling.

En morgen? Meer van hetzelfde. En de dag erna ook. En de dag daarna…

Het weer blijft zich gedragen als een influencer met te veel aandacht: veel licht, veel hitte, weinig diepgang. De zon schijnt van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds. De oostenwind doet alsof hij verkoeling brengt, maar laat je niet misleiden. Die wind is net als dat vriendje dat belooft dat alles beter wordt – hij waait, maar hij helpt niet.

Dinsdag lijkt een kopie van maandag, maar dan met net iets meer zand in je schoenen. Woensdag doet een halfslachtige poging tot variatie met “wat meer wolken”, maar dat is net zo spannend als het vijfde seizoen van een serie die je eigenlijk al na seizoen twee had moeten opgeven. En dan? Dan blijven we hangen in een eindeloze herhaling van zon, droogte en zonnige temperaturen.

Zon, zweet en zonnebrandcrème: welkom in de droogste lente in jaren

We kunnen er niet omheen: “Tot dusver behoort 2025 tot een van de droogste jaren sinds het begin van de metingen.” En ja hoor, alsof dat nieuws je huid nog niet droog genoeg had gemaakt, krijgen we ook nog een week vol met “overwegend zonnig en droog” op ons bord. Heerlijk voor mensen met zonnepanelen, rampzalig voor iedereen met hooikoorts of een dorstend gazon.