Het laatste showbizz nieuws

Maxima, Shownieuws

Koningin Maxima is kapot van verdriet


Maxima

Het is een dag omhuld met diep verdriet in het paleis. Koningin Máxima staat stil bij een somber jubileum; het is alweer zes jaar geleden dat haar jongste zus, Inés Zorreguieta op tragische wijze uit het leven stapte.

Inés geboren in 1984 was het laatste kind dat de familie Zorreguieta verwelkomde, waarmee Máxima toen dertien voor het eerst grote zus werd van een volle zus. Hun jeugd in Buenos Aires was gevuld met gedeelde momenten en ondanks een wereld van afstand toen Máxima in 1996 naar New York vertrok bleef hun zusterband sterk. Inés was niet alleen een opvallend gezicht tijdens Máxima’s sprookjeshuwelijk met Willem-Alexander als een van haar bruidsmeisjes, maar ook een dierbare peettante voor prinses Ariane.

Ondanks haar lichte uitstraling kampte Inés met persoonlijke demonen. Haar strijd met depressies en eetstoornissen leidde uiteindelijk tot verschillende opnames in een psychiatrische kliniek. Haar problemen werden haar uiteindelijk te veel en op 6 juni 2018 maakte ze de hartverscheurende keuze om haar eigen leven te beëindigen in haar appartement in Almagro, Buenos Aires.

Het verlies was een verwoestende slag voor Máxima die kort na het verlies van haar vader Jorge Zorreguieta, weer geconfronteerd werd met de dood. Haar verdriet werd destijds omschreven als diep en overweldigend. “Zeer geschokt en zeer verdrietig,” waren de woorden die het koninklijk huis destijds gebruikte om Máxima’s emoties te beschrijven.

Vandaag zes jaar later is de herinnering aan Inés nog steeds een open wond in het hart van onze koningin, die in stilte rouwt en het verlies van haar zus herdenkt.

Deel deze juice!

Abonneer
Laat het weten als er
13 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties

Echt weer een item wat elk jaar met Ctrl C en Ctrl V gepubliceerd kan worden.
Hoeveel inwoners in Nederland kampen dagelijks met dit trauma ?

Helemaal waar Kees en het verdriet van al die anderen lezen we nergens en dat hoeft ook niet net als dit alweer.

Ieder mens voelt zijn eigen verdriet en pijn het hardst 🍀

Het is vaak een mysterie waarom iemand zo ver komt om zichzelf van het leven te beroven. Je weet het als een dierbare te kampen heeft met ernstige depressies. Toch vertrouw je op de behandelend psycho-therapeut en de medicatie. Daarom kun je zelfmoord wel zien als de ultieme wanhoopsdaad.

Michel dat is complete onzin wat je nu hier neer typt.

Je hoeft geen depressie te hebben om een eind aan je leven te maken!!!

Ik zie in veel gevallen zelfmoord als een teken van zwakte, een laffe daad waar je de achterblijvers mee laat zitten.
Die zitten dan vol vragen en verwijten , en blijven er ik weet niet hoe lang mee worstelen.

Ik zeg dus: in veel gevallen…. Zeker niet in alle gevallen maar laf blijf ik het vinden en dat is mijn mening en die hoef jij of een ander niet te delen.

Nou, @Nellie Daarom zal ik wat jij zegt geen onzin noemen, maar ik ben het er niet mee eens. Waarom? Iemand die blijkbaar zo wanhopig is, dat hij of zij drastische maatregelen neemt. Ik denk, dat iemand zover komt, omdat men er van uit gaat, dat
niets en dus ook niemand hem of haar nog kan helpen. Dat kun je derhalve volgens mij moeilijk laf noemen. In jouw optiek zijn de achterblijvers de slachtoffers. Dat is op geen enkele manier te verdedigen, hoe erg men dat ook vindt.

Je hebt helemaal gelijk Michel, niemand begrijpt dat als je het zelf niet heb mee gemaakt .
Als ouder ga je er helemaal onderdoor, en kom je hier nooit meer overheen.
Die mensen zijn niet laf, maar erg ziek, om tot zo’n daad te komen is er al veel aan vooraf gegaan.
En of het nu Maxima is of ik, onze gevoelens zijn hetzelfde.
Je kind verliezen is het ergste wat je kan overkomen, maar de manier waarop is nog erger.
Ik zal mijn kind ook nooit laf noemen.

@Chrisje Ik weet zeker, dat je als ervaringsdeskundige recht van spreken hebt. Degenen, die er van afstand tegenaan kijken hebben makkelijk praten. Daarom: veel sterkte, beste Chrisje.

😘

❤️

Michel de achterblijvers blijven met veel vragen achter zonder hier ooit een antwoord op te krijgen ,wat denk je dat er door hun hoofden spookt wat er zich in deze families allemaal afspeelt na een zelfmoord!!!

Hoeveel zijn er niet die b.v. na een fataal ongeluk waaraan zij fout waren er een eind aan maken meteen nadat ze daarvoor de kans hebben vaak nog opdezelfde dag.

Iemand krijgt een bericht van een arts dat er geen behandeling meer mogelijk is ,persoon denkt op weg naar huis… ik maak er een eind aan dan ben ik overal vanaf.
Ik kan dit echt wel begrijpen maar blijf het laf vinden. Kies er voor om met de mensen die van je houden samen te vechten en laat ze niet achter in onwetendheid.

Twee simpele voorbeelden die erg genoeg vrijwel dagelijks gebeuren.

@Nellie Neem nu maar van mij aan, dat een besluit tot zelfdoding nooit impulsief wordt genomen. Daar gaat een heel proces aan vooraf.

Michel onder zelfdoding versta ik : euthanasie en daar heb ik alle begrip en respect voor.

Deze personen besluiten in veel gevallen samen met hun familie en / of vrienden dat het zo niet verder kan. Dan weten de achterblijvers waarom dit is gebeurd.

Zelfmoord is in mijn ogen totaal iets anders en dat is gewoon laf. Dit is meest een impulsieve daad. De achterblijvers zitten hun verdere leven vol met vragen en vaak ook nog verwijten naar zichzelf toe.

Hopelijk heb ik het nu beter uitgelegd.

Sterkte met dit verlies .
Is dat alweer zoveel jaar .
Er zijn geen woorden voor .