Boszhard-drama: Carlo stort in op Oxford Street, Ron half blind en last van gordelroos

Carlo en Ron Boszhard hebben weer eens bewezen dat achter de RTL-glans gewoon een hoop ellende kan schuilgaan. De ene strompelt over Oxford Street alsof hij net uit een foute après-ski-bar komt en de ander zit thuis te krabben aan zijn rug vol gordelroos. Twee broers twee drama’s en natuurlijk ieder zijn eigen klaagzang.
Carlo begint zijn verhaal alsof hij een script van een slechte soap voorleest. “Daar sta ik dan, half leunend tegen een boom op Oxford Street. Dat zijn van die momenten dat je blij bent dat even niemand je herkent. Mijn gezicht verrekt van de pijn, want een paar seconden daarvoor ben ik door mijn rechter enkel gegaan.” Juist ja weer die beruchte enkel. Hij noemt het zelf “mijn Monster van Toth-enkel”, alsof hij er een Disney-franchise van wil maken. Het ding is al sinds de Telekids-tijd een tikkende tijdbom en toch loopt hij vrolijk musicals in en uit zonder tape. Resultaat: Carlo hinkelt door Londen, maar hé, hij kan gelukkig wel nog shoppen. Prioriteiten, nietwaar?
En terwijl Carlo zich met een zielige enkel in musicals stort had broer Ron andere sores. Gordelroos. Alleen al het woord klinkt als iets waar je direct jeuk van krijgt. “Ik had het op mijn rug en op mijn schouder, maar ik heb ook foto’s gezien van mensen die het in hun gezicht hadden,” zegt hij in Party. Tja, en stel je voor: Ron zonder gezicht bij Bommetje. De kids zouden nachtmerries krijgen. “Dat zou ik zuur hebben gevonden,” klaagt hij.
Alsof dat nog niet genoeg was viel zijn oog ook nog eens letterlijk uit elkaar. Het hoornvlies liet los. “Ze hebben het opgelost door het weer vast te lassen. Nu kan ik dus zeggen dat ik ben gelaserd en gelast,” vertelt hij.