Prinses Laurentien blijkt thuis een tiran te zijn: Constantijn loopt op eierschalen

Aan de buitenkant is ze het toonbeeld van koninklijke degelijkheid: een vlot gebekte prinses met een liefde voor duurzaamheid, boeken en maatschappelijke projecten. Maar achter gesloten paleisdeuren zou zich een heel ander tafereel afspelen als we het spirituele orakel Marion Berndsen mogen geloven. Dit zelfbenoemde medium des vaderlands heeft namelijk een nogal onflatteus beeld geschetst van prinses Laurentien. En laten we zeggen: dit is niet het type koninklijke karakter dat je terugvindt in een glossy fotoboek of een NOS-interview.

Volgens Marion, die ooit werd uitgeroepen tot medium van het jaar – een titel die je niet zomaar in de supermarkt bij de Bonus kunt halen – is Laurentien bepaald geen zacht ei. “Het zit in haar karakter,” zegt ze, over het grensoverschrijdende gedrag waarvan de prinses vorig jaar werd beschuldigd in haar rol als voorzitter van de Stichting (Gelijk)waardig Herstel. Een stichting nota bene met ‘gelijkwaardig’ in de naam. De ironie schrijft zichzelf.

In een interview met weekblad Story haalt Marion uit. “Ze is een lieve, bezorgde moeder, maar ook iemand die dominant kan zijn,” beweert ze. “Ik zie dat ze heel boos kan worden en dat anderen daarvan schrikken.” Als dat niet klinkt als een keurig verpakte beschrijving van een huis-tiran, dan weet ik het ook niet meer. En hoewel Marion toegeeft dat ze niet precies weet wat Laurentien allemaal tegen mensen gezegd heeft voelt ze haarfijn aan: “Diegenen voelen zich door haar omver geblazen.”

Dat klinkt alsof medewerkers bij haar thuis met geknepen billen de keukendeur openen in de hoop dat madame vandaag een goede bui heeft.

En thuis is het blijkbaar al niet veel beter. Volgens Marion is prins Constantijn de man van wie we al jaren horen dat hij “het liefst achter de schermen blijft”, vooral zachtaardig – vermoedelijk als overlevingsstrategie. “Hij weet inmiddels hoe hij met haar moet omgaan. Ze hebben een balans gevonden,” zegt het medium. Wat mij betreft is dat een chique manier om te zeggen: hij weet wanneer hij beter z’n mond kan houden.

En dan is daar nóg een juicy detail. Willem-Alexander en Máxima zouden inmiddels ook wel klaar zijn met het gedrag van Laurentien, maar niemand durft echt de koe bij de hoorns te vatten. “Ik zie dat de koning zich van haar wegdraait. Er is niet echt een confrontatie geweest,” zegt Marion. In andere woorden: hij laat haar maar razen, in de hoop dat de storm vanzelf weer overwaait. Geen paleisberaad, geen koninklijke interventie. Hooguit wat ongemakkelijke stiltes bij de familielunch.

Het beeld dat Marion schetst is pijnlijk helder: een vrouw die zichzelf graag ziet als verbindend leider, maar bij anderen eerder zorgt voor klamme handen en trillende wenkbrauwen. En eerlijk is eerlijk: wie een stichting leidt die draait om herstel en gelijkwaardigheid zou zich misschien iets minder moeten gedragen als de keizerin van haar eigen keukentafel.