Peter Gillis moet Spaanse droomvilla verkopen: ‘Massa is verlies’

Dat Peter Gillis niet vies is van een beetje overdaad weten we allemaal. De man bouwde zijn tv-imperium op met Massa is Kassa en vond dat een Spaanse villa van meer dan twee miljoen euro daar wel bij hoorde. Playa Flamenca net onder Alicante moest het decor worden van zijn grote droom. Zonnebril op Nicol Kremers aan zijn zijde en proosten in de jacuzzi alsof hij de koning van de Costa Blanca was.
Alleen is die droom inmiddels net zo stuk als zijn relatie. De villa die hij in 2022 samen met Nicol aanschafte voor zo’n 2,2 miljoen staat alweer in de etalage. En dan niet omdat Peter er ineens genoeg van heeft om zijn dagen tussen zwembad en spa door te brengen, maar omdat de bodem van zijn schatkist inmiddels in zicht lijkt te komen.
Want luxe had hij daar wel dat moet gezegd worden. Vijf slaapkamers, zes badkamers een binnen- én buitenzwembad twee sauna’s een Italiaanse jacuzzi… het klinkt meer als een wellnessresort dan als een huis. Zelfs een lift zodat Peter geen trap hoefde te nemen. Handig, want traplopen was nooit zijn favoriete sport. En alsof dat allemaal nog niet genoeg was had hij in het souterrain een compleet entertainmentparadijs ingericht: bar, biljart en natuurlijk dat binnenbad.
Maar nu moet het spul in de verkoop. De vraagprijs? Rond de twee miljoen. Tel daar de overdrachtskosten de inrichtingsgekkigheid en de Spaanse belastingen bij op en zelfs Peter ziet rood in de boekhouding. Je zou bijna zeggen dat Massa is Kassa inmiddels meer lijkt op Massa is verlies.
Waarom hij precies verkoopt blijft gissen. Heeft hij gewoon te veel geld verstookt aan dure auto’s en vrouwen met een zwak voor luxe handtassen? Of is dit simpelweg een poging om snel wat cash vrij te maken? Feit is: de flamboyante villa wordt nu afgestoten alsof het niet meer is dan een tweedehands caravan op een van zijn parken.
Wie het uiteindelijk koopt krijgt natuurlijk wel een paleisje met een flinke dosis Gillis-glitter. Maar één ding is zeker: voor Peter is het vooral een stille erkenning dat ook zijn portemonnee grenzen kent.