Emotioneel drama bij de Bauers: Moeder Wies moet haar huis uit

Zelfs de zon schijnt niet altijd in Bauerland, hoe hard de goedlachse Frans ook zijn best doet om de façade overeind te houden. Ja hoor, weer een hoofdstuk uit de serie ‘Het Leven Is Geen Polonaise’, en deze keer wordt moeder Wies niet gewoon ouder, maar uit huis gezet. Niet dat je dat ooit recht uit Frans zijn mond zal horen – nee, alles moet in feelgood-jargon overgoten met een dikke laag Brabantse gezelligheid.
De werkelijkheid? Frans Bauer meldt op Instagram dat zijn moeder haar huis uit moest en nu haar dagen slijt in verzorgingshuis Fendertshof in Fijnaart. “Een grote stap voor ons allen,” schrijft hij er keurig bij. Je ruikt de warme appeltaart en de valse hoop bijna door het scherm heen.
Het is niet bepaald een verrassing. Wie een paar afleveringen van De Bauers: 20 jaar later heeft gezien, zag al dat het met Wies haar gezondheid bergafwaarts ging. “Beginnend vergeetachtig,” zo noemde Frans het in zijn show. En in Bauerland betekent dat: zolang mogelijk de schijn ophouden dat alles ‘fantastisch’ gaat tot de werkelijkheid met een sloopkogel door het privédomein beukt.
De echte drama’s spelen zich achter de schermen af. Want laten we eerlijk zijn als je na bijna tachtig jaar je eigen stekkie moet verlaten is dat allesbehalve “ontzettend naar haar zin in haar nieuwe appartement. Prachtig!” zoals Frans het beschrijft. Natuurlijk er is vast een warm onthaal geweest – er zal ongetwijfeld iemand een plakje cake en een kop lauwe koffie hebben geregeld – maar de gezichten op die Insta-selfie vertellen meer dan duizend zorgvuldig gekozen woorden.
Voor de buitenwereld blijft het beeld strak geregisseerd. Positieve verhalen, ‘warm gevoel’, de familie als één hechte kluit – de likes en hartjes stromen binnen. Maar wie de showbizz een beetje kent, weet dat achter elke vrolijke post een familie zit die knarsetandend de spullen inpakt de boel in de auto laadt en probeert hun tranen voor elkaar te verstoppen.
Tuurlijk, Wies zal haar draai wel vinden en de Bauers zullen zich, zoals het hoort in BN’er-land, in de pers en op socials blijven presenteren als hét voorbeeld van hoe je een ouder familielid liefdevol ‘plaatst’. Maar de wrange smaak blijft. Want ook in de grootste polonaise is er altijd iemand die een beetje uit de maat loopt.
“Ze moet het huis uit ??????”
Frans, ze mag gvd blij zijn dat ze het huis uit KAN
Wees blij dat je op een kamp woont en niet in de randstad en dat ze verbonden is aan de naam Bauer.
Hier staan mensen jaren op een wachtlijst die graag naar een tehuis willen of moeten maar er domweg geen plaats is.
Je moet je kapot schamen om hier een drama van te maken.
Ik zal best negatieve reacties krijgen maar ik spreek helaas uit ervaring.
Ze moet het huis uit omdat het niet meer gaat .Dus dat is het verdrietige eraan .En inderdaad fijn dat ze op kamp woonde zodat ze gedurende wachttijd toch veilig was omdat er altijd fam. op kon letten .Van een voorkeur of voorrang is geen sprake geweest .En dat weet ik omdat ik er vlakbij woont.
Je hebt 100% gelijk.
Inderdaad , vertel mij wat heb met het zelfde bijltje gehakt.
Een bekende naam en 💰 doet veel.