Ruzie om de erfenis van Rob de Nijs: Belinda laat zich van haar slechtste kant zien

Wat begint als rouw eindigt bij de familie De Nijs al snel in ruziënde e-mails en knetterende verwijten. De dood van Rob de Nijs had een moment van eenheid kunnen zijn. Maar nee, waar anderen nog in stilte hun verlies verwerken rollen bij de De Nijs-dynastie de bommen over de digitale snelweg. En in het oog van de storm? Ex-vrouw Belinda Meuldijk en zoon Robbert. De band heeft inmiddels meer weg van een juridische thriller dan van een familieband.

Het conflict begon met een aankondiging. Belinda die je gerust de kroonprinses van het sentiment mag noemen heeft plannen. Boekenplannen. Meervoud. Niet één, maar meerdere titels over haar leven met Rob. En dat valt bij zoon Robbert allesbehalve goed. “Waarom? Waarom moet dat?”, vraagt hij zich publiekelijk af in een interview met weekblad Privé. En eerlijk gezegd: goede vraag.

Want hoewel Belinda en Rob al sinds 2006 geen echtpaar meer zijn – een breuk na 22 jaar huwelijk – lijkt vooral zij dat huwelijk nooit écht verlaten te hebben. “Zij en mijn vader waren al geruime tijd echt al zo’n twintig jaar, niet meer bij elkaar,” zegt Robbert. “Maar het lijkt wel alsof ze daar niet van los kan komen.”

En dus blijft ze schrijven, posten en prikken. Facebook is haar podium, boeken haar projectielen. En Robbert? Die ziet zijn vaders nagedachtenis veranderen in een eindeloos feuilleton waar niemand om heeft gevraagd. “Laat hem alsjeblieft rusten. Helemaal nu hij zich nergens meer tegen kan verdedigen.” Want wie niet meer leeft, kan geen weerwoord geven en juist dat maakt het allemaal zo giftig.

Volgens Robbert is het meer dan alleen rouw. Hij noemt zijn moeder “een vrouw met een rijke fantasie” en noemt haar zelfs “een tikkeltje sensatiebelust.” En dan weet je: we zitten inmiddels in het hoofdstuk waar men elkaar niet meer belt, maar mailt met zinnen die pijn doen. Belinda is woest dat hij het boek wil tegenhouden. En dus stuurt ze hem een e-mail die niet zou misstaan in een Griekse tragedie. “Nu ben je niet alleen je vader, maar ook je moeder kwijt,” schrijft ze kil. Geen komma te veel geen genade.

Het lijkt erop dat de emotionele erfenis van Rob meer schade aanricht dan welk testament ook. Jet, Robs laatste vrouw, ligt ook onder vuur. “Zij en mijn moeder hebben een erbarmelijke band,” zegt Robbert. En wie het digitale gedrag van Belinda bekijkt ziet inderdaad een vrouw die liever haar eigen verhaal vertelt dan de vrede bewaart. Een vrouw die liever een boek schrijft dan een familiediner bijwoont. Een vrouw die haar zoon liever de deur wijst dan het gesprek aangaat.

Het is tragisch eerlijk gezegd. Een vader begraven en vervolgens elkaar verliezen in de strijd om de herinnering. Maar zoals het er nu voorstaat, ligt het echte drama niet op het kerkhof, maar aan de keukentafel. Of nou ja… wat daar nog van over is.