André Hazes heeft weer plannen. Grote plannen. Niet over muziek, niet over een comeback of een nieuw album, maar over voortplanting. In gesprek met Evert Santegoeds liet hij zonder blikken of blozen weten waar zijn hoofd volgend jaar al zit. „Volgend jaar.”
Dat ene woord zegt bij André nooit alles dus hij voelde zich geroepen het toe te lichten. „Ik zou het volgend jaar wel heel leuk vinden om te gaan oefenen om vader te worden… Om te oefenen. Dus niet dat het volgend jaar gebeurt. Maar ik wil er volgend jaar wel mee bezig zijn.” Ik weet niet hoe het bij u zit, maar ik moest even lachen. Oefenen. Alsof het gaat om een halve marathon waarvoor je eerst wat rondjes om het park loopt.
Het gesprek verscheen in Privé en dat is geen toeval. André praat daar graag vrijuit, vooral als het over zijn toekomst gaat. Die toekomst ziet er tegenwoordig anders uit dan een jaar geleden. Toen klonk het nog alsof hij in 2025 op één knie zou gaan voor Monique Westenberg. Inmiddels is dat hoofdstuk afgesloten en kijkt hij vooruit met een andere vrouw aan zijn zijde.
Die vrouw is Noa Braaf. Met haar bespreekt hij niet alleen vakanties of wie de vuilnis buiten zet, maar complete gezinsuitbreiding. En André zou André niet zijn als hij daar geen grootse beelden bij had. Hij heeft al een zoon, maar stilzitten is kennelijk geen optie.
Hij gaf eerder al lachend aan dat hij het liefst een heel voetbalelftal zou willen. Dat idee blijkt nog niet helemaal verdwenen. „Ik zou het liefst een elftal willen, omdat ik gewoon van kinderen hou. En kinderen van mij, dat voel ik aan alles.” Vervolgens komt er toch een realitycheck, alsof hij zelf ook even schrikt van zijn enthousiasme. „Maar ik zou oprecht wel drie willen. Als het mag hè, van boven. Als het me gegund wordt en we zijn gezond en het is allemaal top.”
Wat mij vooral opvalt, is hoe luchtig hij praat over iets wat voor de meeste mensen levensbepalend is. Alsof het gaat om een verbouwing die je alvast plant, maar waarvan je nog niet weet wanneer de aannemer kan. Misschien is dat zijn charme, misschien ook zijn valkuil. Bij André lopen wensen en plannen altijd een paar passen vooruit op de werkelijkheid.
Of Noa hier net zo relaxed in staat als hij, weten we niet. Maar één ding is duidelijk. Terwijl anderen goede voornemens maken over minder suiker en meer sporten, denkt André alvast aan kinderwagens en wiegjes. Volgend jaar. Of in ieder geval het oefenen.
God wees ons allen genadig.
Ongelofelijk, hij is zelf nog een kind.
Wordt eens volwassen gozertje.