Dorus Bauer woedend: Frans liet mij stikken tijdens mijn ziekte

En daar zit je dan als buitenstaander met een kop koffie op de bank te kijken naar wat eens hét toonbeeld van Brabantse broederliefde leek: de Bauers. Maar tegenwoordig lijkt het warme familiegevoel vooral te gelden als de camera draait. Achter de schermen? Daar is het een complete polderoorlog.
Jarenlang zagen we Frans en Dorus als het gezellige duo dat samen de boel bij elkaar zong en aan elkaar plakte met merchandise, snorren en heel veel glitter. Maar de merch is de deur uit, Dorus ook – al dan niet via een digitale exit van het management, keurig per mail.
De echte breuk kwam pas toen Dorus in 2022 het soort nieuws kreeg waar je zelfs je grootste vijand nog een bloemetje voor zou brengen: kanker. Je verwacht in zo’n tijd steun van je broer helemaal als je nog geen 100 meter van elkaar af woont. Maar Dorus kreeg naar eigen zeggen geen enkele warme hand op de schouder van Frans. “Toen ik in 2022 kanker kreeg, heeft Frans me niet één keer thuis bezocht,” zegt Dorus in een interview met de Story. Geen soep, geen Brabantse mop, geen bezoek. De enige uitzondering? Toen hun moeder naar het ziekenhuis moest. Frans reed haar wel, maar blijkbaar hield de broer-liefde op bij de parkeerplaats.
En als je denkt dat het dan niet nog wranger kan: Frans verscheen doodleuk in de media zwaarmoedig over hoe zwaar hij het vond met Dorus’ ziekte. “Dat was puur voor de bühne, want ik merkte niets van dat medeleven,” aldus Dorus. Je zou er bijna een accordeon van in de fik steken.
Toen Dorus na zijn herstel dacht dat het ergste voorbij was viel de genadeklap per e-mail. Het management liet weten dat zijn diensten niet meer nodig waren. Business is business, zelfs bij de familie Bauer. Sindsdien gaat het contact via een paar koele WhatsAppjes over moeder Wies die deze zomer 79 kaarsjes mag uitblazen. “Geen contact met Frans bracht en brengt nog steeds rust voor mij. Hij heeft zijn leven, ik heb mijn leven. Ik hoef geen verzoening.” Zelden klonk een afscheid zo opgelucht én zo treurig tegelijk.
Of er nog een happy end komt tijdens moeders verjaardag? Dorus verwacht er weinig van. “Vorig jaar waren ze er niet. Volgens mij waren ze op vakantie. Ik zie wel hoe het dit jaar loopt.” Misschien dat Wies zich mag verheugen op twee Bauers in één kamer, maar reken er maar niet op dat er samen gezongen wordt.
Frans? Die houdt zijn mond stijf dicht. “Ik heb geen behoefte om in te gaan op privékwesties,” laat hij aan de Story weten. Dat klinkt als: deze deur blijft voorlopig dicht.
Bij Ons Ma vallen ze elkaar weer huilend in de armen en Mariska knikt dan vol begrijpend heeft evert santegoeds en FBI al een uitnodiging gekregen ?
Ware aard van deze publiekslieveling komt nu boven.🤢 Je imago is duidelijk fake. Je zieke broer laten zitten & dumpen qua werk. Ook alleen in het weekend een x bij je moeder langs en je broer 5 dagen per week voor haar laten zorgen jarenlang.🥴
Schandalig Frans!