In de spraakmakende aflevering van Rooijakkers over de Vloer betaalt Art een bezoek aan niemand minder dan Jort Kelder op het idyllische eiland Terschelling. Terwijl ze samen op avontuur gaan en oesters gaan rapen, lijkt de sfeer vriendschappelijk. Maar dan stelt Art dé vraag die alles verandert: “Wanneer ben je eigenlijk kakker geworden?”
Het is een vraag die Jort even uit balans brengt. Hij staat in zijn kenmerkende witte broek aan zee en lijkt enigszins verrast door de directheid van Art. Terwijl hij zich richt op het rapen van oesters, ontwijkt hij de vraag en zegt: “Eerst oesters, Art, laten we ons daarop concentreren.”
Maar Art geeft niet op en blijft doorvragen. Hij wil weten of Jort uit een welvarend gezin komt, waarop Jort enigszins geïrriteerd reageert: “Kakker? Late middelbare school ofzo? Maar kakker, dat is ook een misvatting. Het lijkt misschien zo wanneer je me met een witte broek in de Waddenzee ziet staan, maar ik behoor niet tot de hockeyclubs of het koor.”
Art laat zich niet afschepen en wil weten of het kakker-zijn een recente ontwikkeling is of iets dat al lang in Jort verscholen zat. Jort, ietwat geïrriteerd door de aanhoudende vragen, antwoordt: “Op deze vraag heb je geen recht op alle antwoorden, Art.”
De sfeer tussen de twee mannen wordt steeds gespannener. Art houdt vol en vraagt of het accent en de kenmerkende spraak van Jort een bewuste keuze zijn. Jort kaatst de bal terug en merkt op: “Ik vind dat jij ook goed bezig bent, hoor. Met dat Brabantse mest-accent van jou!”
Uiteindelijk wordt de confrontatie te veel voor Jort, die duidelijk geïrriteerd raakt door de voortdurende vragen over zijn identiteit en sociale klasse. “Hou op man, ik heb hier geen zin in,” zegt hij kortaf tegen Art. Het zorgt in ieder geval voor hele ongemakkelijke tv.
