Angstige uren voor Monique Westenberg: ‘Hond Gioia vecht voor haar leven’

Sterkte wie goed is voor dieren heeft een warm hart zoals Monique.
Net als mensen hebben dieren affectie en aandacht nodig.

Sally, Elly, Julia? of welk willekeurigalias je vandaag ook gekozen hebt om je digitale dagbesteding te rechtvaardigen. Jij denkt dus werkelijk dat de wereld iets opschiet met je halfgare reacties vol icoontjes en knullig taalgebruik. Je typt wat, je schuift een smiley hier en daar, en dan komt het moment: je klikt op “plaats reactie”. Serieus, hoe voelt dat? Alsof je net een prijs hebt gewonnen? Alsof je er even toe doet?
De realiteit is dat niemand je serieus neemt. Iedereen ziet wat je doet: een klein, triest ego opblazen door online wat gratuite opmerkingen neer te plempen. Het is niet slim, het is niet geestig, het is niet scherp, het is ronduit beschamend. En het ergste? Jij denkt zelf dat je er bovenop zit, dat je iets toevoegt. Terwijl iedereen met een beetje niveau je allang heeft weggezet waar je thuishoort: in de categorie ruis.
En dan ’s avonds die spiegel. Jij, met je zelfingenomen grijns, trots dat je weer wat digitale verrotte diarree hebt geproduceerd. “Lekker bezig geweest vandaag.” Laat me je uit de droom helpen: je bent niet bezig, je bent bezighouden. Je hebt niets bijgedragen, niets verbeterd, niets veranderd. Je hebt enkel bewezen hoe leeg het allemaal is.En vooral hoe leeg je zelf bent.
Dus ja, zet je computer maar weer uit. Drink een kop kruidenthee om tot rust te komen, klop jezelf op de schouder en hou jezelf voor dat je belangrijk bent. Want geloof me: buiten dat scherm ziet niemand je staan.