Marco Borsato blijft een smeerlap voor Angela de Jong: “Echt om te kotsen”

Het is tegenwoordig bijna een natuurwet: als er ergens in Hilversum een rel rondwaait, staat Angela de Jong binnen de kortste keren paraat om er met gestrekt been in te vliegen. En dit keer was Marco Borsato de klos. Terwijl half Nederland nog in shock natrilt van zijn vrijspraak heeft Angela haar oordeel allang klaar. Subtiel? Nee. Voorzichtig? Absoluut niet. Angela ging bij RTL Tonight zitten alsof ze een volle vuilniszak over de tafel wilde omkiepen.

Het blijft bovendien fascinerend om te zien hoe soepel ze zich door die studio beweegt alsof ze nooit jarenlang hele tv-programma’s tot op het bot fileerde. Ik denk elke keer: zit ze daar nou serieus glimlachend bij Humberto omdat ze het leuk vindt of omdat RTL haar simpelweg heeft geadopteerd en ze nergens anders meer uitgenodigd wordt? Hoe dan ook Angela had er zichtbaar zin in om Marco eens ouderwets te trakteren op een portie morele oorvijgen.

Ze begon nog netjes, bijna alsof ze even wilde doen of ze de rechtsstaat een warm hart toedraagt: “Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert, laten we dat vooropstellen.” Die zin hing nog niet koud in de lucht of ze veegde ’m alweer onder het tapijt. Want hoewel Marco is vrijgesproken (wat niet betekent dat hij onschuldig is, maar dat er te weinig bewijs is om hem wettelijk te veroordelen) weigert Angela iets van de twijfel in zijn voordeel te laten bestaan.

“We hebben een systeem dat er bewijs moet zijn en als dat er niet is of er is geen steunbewijs, dan wordt iemand vrijgesproken,” zei ze. Maar haar echte boodschap volgt meteen erachteraan: eigenlijk vertrouwt ze het allemaal voor geen meter. Want wat Angela vooral ziet, zegt ze, is dat slachtoffers blijkbaar nooit winnen.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht van al die zaken dat je als vermeend slachtoffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt.”

Het gaat er volgens haar altijd om dat mensen iets hebben meegemaakt waar geen camera of microfoon bij stond. Dus, zo redeneert ze, hoe kán je dan ooit winnen?

En dan komt het moment waarop Angela haar rol als meningenmachine vol omarmt. Ze herhaalt dat de verklaring van het toen 15-jarige meisje het ‘door merg en been’ liet gaan bij haar: “want ze legt precies uit wat een slachtoffer van seksueel grensoverschrijdend gedrag allemaal doormaakt.”

Dat ze daarmee in feite zegt dat ze de rechter ongelijk vindt laat ze handig in de lucht hangen. Maar ze geeft wel toe dat ze het prettig zou hebben gevonden als Marco een officiële tik op de vingers had gekregen.

Het meest explosieve moment komt als Humberto haar iets vraagt waarvan hij allang wist dat ze zou ontploffen: Ben je bereid om nog naar zijn muziek te luisteren?

Angela’s antwoord? Zó hard dat het bijna door de studio heen stuiterde:
“Nee. Ik moet zeggen: hij is vrijgesproken voor ontucht, maar alles wat hij daar wel heeft toegegeven wat er gebeurd is in dat gezin en ook de appjes die er gestuurd werden door een man van 50 naar een meisje van 16 of 17, vond ik echt om te kotsen. Hoe leuk ik z’n muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”