Drama bij Monique Westenberg – dit gebeurde er op haar horroravond
Sommige mensen lijken altijd pech aan te trekken en bij Monique Westenberg lijkt dat bijna een levensmotto geworden. Terwijl de rest van Nederland zich vorige week verkleedde als heks of vampier voor Halloween, beleefde zij haar eigen horrorfilm zonder kostuum, zonder special effects, maar met échte tranen. Op Instagram schreef ze openhartig: “Vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en angst.”
Het begon allemaal met haar hond Gioia die al langer kwakkelt met haar gezondheid. En waar menigeen zijn viervoeter op 31 oktober in een hondenkostuum hijst reed Monique in paniek richting het dierenziekenhuis. “Wat een Halloweenavond moest worden, werd een horroravond op een andere manier,” vertelde ze. “Het ging ineens heel slecht met Gioia. Met hoge koorts en pijnscheuten bracht ik haar naar het ziekenhuis. Ze werd meteen aan het infuus gelegd en ik moest haar achterlaten niet wetende wat er met haar aan de hand was.”
Iedereen die ooit een huisdier heeft gehad weet wat dat betekent: tranen, schuldgevoel en het constante checken van je telefoon. Uit bloedonderzoek bleek dat Gioia een ontsteking had en dat terwijl ze nog herstellende was van een chemokuur. Haar lichaam was op, haar baas gebroken. “Ik nam afscheid met een piepklein beetje hoop,” schreef Monique, en je voelt bijna de stilte tussen die woorden.
Maar zoals het in elke slechte film gebeurt, kwam er tóch een wending. “Die avond kreeg ik een filmpje: ze stond! Ze probeerde te lopen, haar pootje deed niet mee, maar ze stond. Ze was tot leven gekomen.” Een zucht van opluchting, althans voor even.
Langzaam kwam Gioia weer bij haar positieven. “Ik ging weer langs en ze ZAG me. Na twee dagen zonder herkenning kwispelde ze en probeerde naar me toe te komen.” Het soort scène waar je normaal gesproken violen onder hoort.
Vijf dagen later mocht het hondje eindelijk naar huis. Monique schreef: “Vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en angst. Vandaag mocht ik haar ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
En daar zat ze dan met een dekentje een herstellende hond en wallen die zelfs een filter niet kon verbergen. Terwijl André Hazes junior zich opmaakt voor zijn volgende optreden en Nederland alweer doorgaat met nieuwe roddels, sluit Monique de week af met wat echt telt: haar hond leeft nog en zij leeft weer een beetje mee.
Je kan ook te ver gaan met je liefde voor dieren! Chemotherapie voor een dier met alle bijbehorende gruwelijke bijwerkingen…
"Eerst kijken, dan pas proeven." Beste, koop het helemaal niet. Maak een saus zelf. Als je niet weet hoe het…
Haar grote hobby idd!😝
Al draagt een aap een gouden een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding.😉 Zij heeft niet vooraan…
Gelijk heeft ze, die viezerik kon zijn poten idd niet thuishouden. Zijn victim blaming & leugens zijn ook onacceptabel. Eng…
Je kan ook te ver gaan met je liefde voor dieren!
Chemotherapie voor een dier met alle bijbehorende gruwelijke bijwerkingen is niet acceptabel.
Beestje is kapot, dat kan je hem toch niet aandoen.
Stop hiermee, met puur voor je eigen geluk het dier laten lijden.
Medelijden met de hond.🥲