Kantje boord: slachtoffer Thijs Römer onthult gruwelijke details na rechtszaak

Het verhaal van Nena Kruizenga laat zien dat de ellende rondom Thijs Römer lang niet is gestopt bij zijn veroordeling. Terwijl de acteur zijn carrière in rook zag opgaan belandde zijn bekendste slachtoffer in een neerwaartse spiraal waar geen ontsnappen aan leek.

In de Story vertelt Nena hoe de klap pas écht hard kwam toen het vonnis er lag. “In de periode na de rechtszaak ging het bergafwaarts met me. Ik voelde geen steun, iedereen in mijn omgeving zweeg over alles wat er was gebeurd. Dat zorgde ervoor dat ik suicidaal werd.” Alsof heel Nederland dacht: mooi, zaak gesloten terwijl zij achterbleef met de scherven.

De werkelijkheid was grimmig. “Ik leefde jarenlang met het doel Thijs voor de rechter te krijgen zodat hij gestraft zou worden voor zijn daden. Toen dat was gebeurd en Thijs een straf kreeg opgelegd, dacht ik: ik heb niets meer om voor te leven.” Het leidde tot meerdere pogingen haar leven te beëindigen. “Ik heb diverse heftige zelfmoordpogingen ondernomen en ben op de intensive care beland.”

Trending

Angstige uren voor Monique Westenberg: ‘Hond Gioia vecht voor haar leven’

Het scheelde weinig of Römer had nóg een leven op zijn geweten gehad. “Dat zegt genoeg het was echt kantje boord. Vervolgens ben ik met een crisismaatregel opgenomen bij de GGZ. Dat wilde ik zelf niet. Ik werd gedwongen! Toen ik daarbinnen kwam vroegen de behandelaars wat er met me aan de hand was. ‘Ik wil dood het kan me niet schelen hoe dat gebeurt.’” Elf maanden zat ze vast op een gesloten afdeling daarna volgden maanden op een normale afdeling. Pas vorige week mocht ze naar huis.

Wat de wonden extra pijnlijk maakt: Thijs Römer heeft nooit excuses aangeboden. Geen enkel teken van spijt. “Ik heb het begrip van Thijs gemist hij heeft nog steeds zijn excuses niet aangeboden. (…) Ik zou zijn excuses en begrip nu wel fijn vinden. Maar hij heeft tot op de dag van vandaag nog nooit sorry gezegd dus daar reken ik maar niet meer op.”

Nena probeert intussen wél iets goeds te halen uit haar trauma. “Toen ik weer helder na kon denken, dacht ik: ik heb nog zoveel om voor te leven en ik kan veel meisjes en jongens helpen die soortgelijke dingen hebben meegemaakt.”