Tina Nijkamp onthult: Deze BN’ers zijn achter de schermen een verschrikking

Wie denkt dat je in Hilversum over straat kunt zonder minstens één BN’er tegen het lijf te lopen die zichzelf onmisbaar vindt heeft duidelijk te weinig in de koffiehoekjes van de televisiestudio’s rondgehangen. Niemand weet dat beter dan Tina Nijkamp, de vrouw die zich ooit als stagiaire suf regelde aan BN’er-telefoontjes bij De 5 Uur Show en later de scepter zwaaide bij SBS 6. In haar podcast Tina’s TV Update laat ze nu een van de grootste geheimen van de tv-wereld los: wie is er in werkelijkheid een kreng zodra de camera uitstaat?

“Ilse,” verklapt Tina. Niet Ilse uit de straat, maar Ilse DeLange. Je weet wel, het blonde zangeresje dat je op tv altijd met een glimlach en een country-accent begroet, maar zodra het publiek weg is verandert in een diva met een beveiligingsploeg. “Ilse DeLange die een keer optrad bij Koffietijd werd helemaal afgeschermd dus daar kwam je dan niet zo goed bij.” Alsof je een staatsgeheim moest doorgeven in plaats van een cappuccino.

Trending

Monique Westenberg stort in na breuk André: alleen therapie houdt haar overeind

Daar tegenover staat Connie Witteman, alias Vanessa alias de enige BN’er die ooit met een bos bloemen de redactie opvrolijkte. “Zij kwam altijd als ze te gast was bij De 5 Uur Show met een bloemetje binnen,” vertelt Tina. En nee niet alleen voor de presentator, maar ook voor de stagiair en de koffiejuffrouw. Kijk dát is klasse. “Heel aardig was zij altijd voor iedereen, ook voor de redacteuren. Dus niet alleen maar tegen de hotemetoten, maar tegen iedereen.”

Willeke Alberti? “Altijd superaardig.” Max Moszkowicz senior? “Indrukwekkend én aardig.” Ja, dat soort types zijn zeldzaam. Want de meeste sterren die Tina voorbij zag trekken, hadden de charme van een natte dweil zodra het rode lampje doofde. “Sommige BN’ers waren helemaal niet zo aardig.”

Het blijft toch fascinerend. Op tv zijn het de lachende engelen, achter de schermen soms de duivel in een designerjurk. Tina Nijkamp is in elk geval nooit vergeten wie haar ooit vriendelijk een handdruk gaf en wie niet eens een blik waardig keurde.