Opa in terminale fase, Sieneke zwijgt: familiedrama bereikt pijnlijk dieptepunt

Er zijn van die weken waarin het leven je een schop onder je kont geeft en dan nog eens voor de zekerheid natrapt. Vraag het maar aan Sieneke de zangeres die ooit bekendstond om haar brave Eurovision-deuntje, maar inmiddels meer lijkt op een hoofdpersonage uit een donker Limburgs familiedrama. Denk ‘Flikken Maastricht’ mét een shotje sentiment. Of vergif afhankelijk van wie je het vraagt.

Van miljonairsliefde naar familieravage

Laat je niet misleiden door de nieuwste liefde van Sieneke de goedgevulde portemonnee van racekoning Barry Maessen. Want achter de schermen is het allesbehalve champagne en rozenblaadjes. De ene ellende stapelt zich op de andere alsof het een soap is die zichzelf blijft overschrijven. Haar vorige relatie met Jan Baum – vader van haar kinderen – is inmiddels verworden tot een juridisch moddergevecht waar geen rechter vrolijk van wordt. Volgens Jan die via het tijdschrift Story zijn hart luchtte, houdt Sieneke hun kinderen al sinds september bij hem weg. Gezellig.

Een brand, beschieting én een beschuldiging

Alsof een vechtscheiding nog niet genoeg toneel is, kreeg Sieneke’s familie vorig jaar ook een kogelsalvo te verwerken: het ouderlijk huis in Nijmegen werd beschoten. Haar ouders doken tijdelijk onder. De reden blijft in nevelen gehuld al zegt men in de regio van alles – van jaloezie tot oude rekeningen.

En alsof het universum vond dat het nóg wat zwaarder kon ging in februari het bedrijf van haar opa, Wim Peeters volledig in de hens. Dat is tragisch genoeg ware het niet dat de nasleep nóg schrijnender werd. Volgens een bron in Story suggereerde Sieneke in de media dat er sprake zou zijn van brandstichting. “Sieneke en haar ouders willen het laten lijken alsof Wim de brand zelf heeft aangestoken”, aldus de bron. Auw. Zeker als later blijkt dat onderzoek simpelweg wees op kortsluiting.

Opa Wim: ziek, vergeten en verbitterd

En dan komt het echte hartverscheurende gedeelte. Opa Wim is doodziek. Letterlijk. Uitgezaaide slokdarmkanker. De ziekte heeft zich verspreid naar zijn botten, nek en hoofd. Artsen focussen niet meer op genezing enkel op rekken. In korte tijd verloor hij dertig kilo. En als het straks té pijnlijk wordt, wil hij er zelf een punt achter zetten. “Hij wil niet eindigen als een kasplantje of met veel pijn,” aldus de ingewijde.

Maar wat hem nog meer pijn doet? Hij heeft al vier maanden niks gehoord van Sieneke of haar ouders. Geen belletje, geen bezoek, geen kaartje. Zelfs nu zijn dagen letterlijk geteld zijn. Als dat geen koude oorlog is, weet ik het ook niet meer.

En dan is er nog het gerucht waar niemand echt op zat te wachten

Tussen al dit familieleed en juridische gesteggel door bleef ook één hardnekkig gerucht rondzoemen: een vermeende affaire met showbizzicoon Frans Bauer. Want waarom niet nog wat olie op het vuur gooien? Hoewel er geen concreet bewijs is, blijft de roddel rondzingen alsof het een vergeten deuntje op repeat is. In elk ander scenario zou zoiets op z’n minst vermakelijk zijn, maar in deze context voelt het vooral als zout in een al gapende wond.

Sprookjes eindigen meestal goed. Dit lijkt er niet eens op.

Wat ooit begon met een glimlach op het Songfestivalpodium, lijkt nu eerder op een script van Familie Gillis meets Zembla. Sieneke’s leven zit op een draaikolk van rechtszaken, beschuldigingen en verbroken familiebanden. En of er nog een weg terug is? Geen idee. Maar één ding is zeker: achter dat brave stemmetje en die liefelijke ogen schuilt een leven vol rook, vuur en verdomd veel vraagtekens.