Roel van Velzen verzon hét idee achter The Voice en kreeg een fooi van John de Mol

In de tv-wereld waar ego’s groter zijn dan de kijkcijfers en de contracten dikker dan de scripts is er zelden sprake van oprechte dankbaarheid. Zeker niet als het om John de Mol gaat de man die eerder knikkend het woord ‘miljardair’ op zijn visitekaartje liet drukken. En toch: zijn grootste wereldhit, The Voice of Holland, zou er zonder Roel van Velzen waarschijnlijk nooit zo hebben uitgezien. Of beter gezegd: omgedraaid. Letterlijk.

Het iconische element van de draaiende stoelen het kernpunt waarmee The Voice wereldwijd een bak geld op tafel kreeg – dat briljante televisiemoment kwam uit het brein van Roel, de kleine man met de grote stem. Maar van die miljardenbusiness is Roel zelf amper beter gaan leven. Geen aandelen, geen residuals, geen royalty’s. Wat kreeg hij dan wél? “Een miljoen,” zegt mediawatcher Mark Koster in de podcast De Mediaweek. “Afgescheept,” noemt hij het. En dat is nog vriendelijk.

Tina Nijkamp ooit zelf SBS-baas en dus niet geheel onbekend met dit soort taferelen, valt bijna van haar stoel. “Dat vind ik zo weinig. 1 miljoen maar?” En terecht. Eén miljoen voor een idee dat wereldwijd honderden miljoenen opleverde, is niet alleen karig – het is bijna beledigend. Alsof je een chef-kok een fooi van vijf euro geeft voor een recept dat een restaurantimperium heeft opgebouwd.

Volgens Koster heeft Roel nooit aandeel gehad in het format. Hij kreeg niets mee van de grote verkoop aan ITV, terwijl De Mol zelf op dat moment zijn zakken nog maar eens verder liet uitpuilen. “Roel had daar natuurlijk wel in mee willen lopen,” aldus Koster. Maar ja, zonder zakelijk instinct of de juiste advocaten blijft zelfs het beste idee gewoon eigendom van de machtigste man in de ruimte. En bij John is dat altijd John.

“Dat heeft hij niet goed geregeld,” zegt Tina, die het “dommig” noemt van Roel. En daar zit wat in. In een wereld waar je alles moet vastleggen tot aan het idee voor een koffiemok met logo erop, is vertrouwen net zo ouderwets als Teletekst. Van Velzen had een gouden gans, maar leverde alleen het ei in. En De Mol? Die plukte de veren en verkocht ze aan de hoogste bieder.

Het doet een beetje denken aan dat spreekwoord: wie het eerst draait, lacht het laatst. Alleen was het deze keer niet Roel die draaide, maar de stoelen. En John die lachte. Hard, met z’n miljoenen in de achterzak.