Horror: Auto van bekende zanger gestolen in Breda terwijl zijn kinderen er nog in zitten

Er zijn ochtenden waarop je denkt dat je alles onder controle hebt. Sleutels bij de hand, kinderen al vastgegespt, de koffers bijna dicht. Ik herken dat gevoel maar al te goed van eigen vakanties waarbij de grootste stress normaal gesproken een vergeten oplader is. Voor zanger Sander Kwarten liep die routine zaterdagochtend compleet uit de hand en niet zo’n beetje ook.

Het decor was Breda en een tijdstip waarop zelfs de bakker nog slaapt. Vijf uur in de ochtend, de BMW stond startklaar voor een rit richting Oostenrijk waar optredens wachtten en als het even kon ook wat gezinstijd. De kinderen zaten al op de achterbank, veilig in hun eigen wereld, ogen vastgelijmd aan de iPads. Sander en zijn vrouw Sylvana deden wat ouders altijd doen vlak voor vertrek. Nog even het huis doorlopen of je niks vergeten bent.

Dat ene moment bleek genoeg. Een onbekende man stapte in hun auto en reed weg. Zonder aarzeling, zonder twijfel. De zanger verwoordde het later tegen Omroep Brabant zo eenvoudig dat het juist binnenkomt. “De wereld zakt onder je voeten weg”. Wie kinderen heeft, weet precies wat hij bedoelt. “Het is al erg als je auto wordt gestolen, maar als je kinderen erin zitten, slaat de paniek echt toe.”

Wat volgde voelde als een scène uit een slechte film. Rennen, schreeuwen, een poging tot achtervolging. Tevergeefs. Ze sprongen in een andere auto en volgde de dief en hun kinderen en na zo’n 700 meter stopte de dief abrupt. Niet uit berouw, maar uit berekening. “Hij gooide mijn dochter voor mijn auto om me te blokkeren.” Het is een zin die je twee keer leest omdat je hoopt dat je hem verkeerd begrijpt.

Terwijl Sylvana zich over de kinderen ontfermde, koos Sander voor het instinct van een vader die maar één gedachte heeft. De achtervolging. Het liep op niets uit. “Hij reed te hard en had al een voorsprong. Dan weet je: dit ga ik niet meer winnen.” Soms is erkennen dat je verliest de enige manier om te overleven.

Uren later kwam er bericht. De BMW was teruggevonden in het Belgische Geel. Technologie deed wat menselijk geluk even niet kon. Een volgsysteem, iPads die hun locatie verrieden, politie die de auto uiteindelijk van de weg haalde. Het klinkt bijna klinisch, zeker als je weet wat er emotioneel aan voorafging.

De verrassing was groot toen bleek dat de auto er nog netjes bij stond. Alsof hij alleen even was geleend voor een verkeerde rit. Of de reis naar Oostenrijk alsnog doorgaat, blijft onzeker. “We weten nog niet of we dat gaan redden.” Begrijpelijk. Sommige koffers pak je niet zomaar opnieuw in.

De verdachte is inmiddels opgepakt. Een 36-jarige veelpleger zonder vaste woon- of verblijfplaats zit nu vast in België. De politie denkt dat hij niet wist dat er kinderen in de auto zaten en puur uit opportunisme handelde. Dat zal misschien juridisch relevant zijn, maar voor een gezin dat dit meemaakt voelt het als een detail.

De nasleep is rauw. “We zijn in shock. Onze kinderen hebben iets traumatisch meegemaakt. We proberen hen spelenderwijs uit te leggen wat er is gebeurd.” Het zijn woorden die blijven hangen, zeker in een tijd waarin iedereen haast heeft en niemand denkt dat dit hém zal overkomen. Tot het wel gebeurt, op een doodgewone zaterdagochtend.