Schokkende onthulling van Frans Timmermans: ‘Ben op jonge leeftijd misbruikt door priester’

Sommige interviews snijden dieper dan een politiek debat ooit zou kunnen. Zo’n moment beleefde Frans Timmermans deze week bij Een buitengewoon gesprek op NPO 1. De doorgaans bedachtzame GroenLinks-PvdA-leider legde zijn politieke pantser af en sprak over iets wat hij decennialang had verzwegen: het seksueel misbruik dat hem als jSommige interviews snijden dieper dan een politiek debat ooit zou kunnen. Zo’n moment beleefde Frans Timmermans deze week bij Een buitengewoon gesprek op NPO 1. De doorgaans bedachtzame GroenLinks-PvdA-leider legde zijn politieke pantser af en sprak over iets wat hij decennialang had verzwegen: het seksueel misbruik dat hem als dertienjarige trof door een priester nota bene.

Timmermans die er normaal niet vies van is om ferme taal te gebruiken over klimaat of ongelijkheid sprak nu met een breekbare stem over zijn jeugd. Geen spin, geen strategie. Alleen een man die terugkijkt op een wond die nooit echt genezen was. “Ik ben misbruikt toen ik dertien was, door een priester. Ik heb dat heel lang weggestopt,” vertelde hij. Hij beschreef hoe het geheugen vreemde kronkels kent: “Ik was het totaal vergeten. Toen kwamen die schandalen naar boven in de media, en toen kwam het als een golf over me heen.”

Trending

VVD wil dat je tot je graf blijft werken: Dilan Yeşilgöz wil AOW-leeftijd naar 70,5 jaar!

Het was een zin die bleef hangen. Want wat betekent het om iets zó groot zo lang te verdringen en dan ineens te moeten erkennen dat het echt is gebeurd? Timmermans zei dat hij toen pas begreep waar zijn onverklaarbare woede vandaan kwam. “Dat er toch iets weggedrukt was,” zei hij, bijna verontschuldigend alsof hij zelf nog steeds verbaasd was over zijn eigen menselijkheid.

Later ontdekte hij via een journalist van NRC wie de dader was en dat diezelfde priester zeven keer eerder in de fout was gegaan. “Hij is uit het ambt gezet. Hij was ook al de drank geraakt, et cetera,” zei Timmermans. Toen hem werd gevraagd of hij de man wilde ontmoeten begon een innerlijk gevecht dat misschien wel zwaarder was dan het oorspronkelijke trauma. Uiteindelijk besloot hij dat hij hem moest vergeven. “Ik deed dat dacht ik voor hem. Maar uiteindelijk deed ik het voor mezelf.”

De zaal was stil. Sommigen slikten hoorbaar. “Het moment dat ik hem had vergeven, voelde ik mij bevrijd,” vervolgde hij. “Dus in die zin is een ander vergeven ook een manier om jezelf te bevrijden.”

Het is niet iets wat je verwacht te horen van een politicus die bekendstaat om zijn stevige discussies en scherpe tong. Maar het verklaart veel: zijn drang naar rechtvaardigheid, zijn emotionele bevlogenheid en misschien ook zijn hang naar controle.

In het tweede deel van het gesprek liet hij zich van een andere kant zien de straatvechter die hij ooit was. “Ik denk dat ik toch iets te vaak in knokpartijen terechtkwam,” zei hij droogjes. En alsof hij een oude jeugdvriend toesprak: “Als je je de kaas van het brood laat eten heb je een heel vervelende tijd. Als je meteen laat zien waar je staat, dan accepteren ze je.”

Diezelfde vechtersmentaliteit, dat onvermogen om weg te kijken lijkt hem nu nog steeds te drijven. Alleen vecht hij niet meer op het schoolplein, maar in de politieke arena. En wat je ook van hem vindt je kunt niet zeggen dat hij niet weet waar hij over praat als het gaat om overleven.trof door een priester nota bene.