Geert Wilders duikt weer op en schuift vrijdag gewoon aan bij Vandaag Inside

Geert Wilders heeft zichzelf opnieuw op het toneel gezet en hoe. Terwijl de meeste mensen nog met een slaperige blik naar hun eerste kop koffie staarden, dropte de PVV-leider om 07.15 uur een bommetje op X. Na dagen van radiostilte waarin zijn hele campagne stil lag wegens serieuze veiligheidsdreiging kondigde hij aan dat hij weer vol gas de politieke arena instapt. Geen voorzichtige stapjes, geen tussenpauze: Wilders gaat er weer met gestrekt been in.

En dat doet hij zoals altijd in de overtreffende trap. Zijn verklaring leest als een manifest, een klaagzang en een oorlogsverklaring in één. “Deze maand heb ik precies 21 jaar beveiliging,” schrijft hij, alsof hij zijn jubileum viert in plaats van betreurt. “Ik woon niet meer thuis in Venlo, maar in een safehouse van de Staat.” De toon is zwaar, bijna filmisch. Hij beschrijft zijn leven als een constante schaduw van dreiging, vol “ontelbare doodsbedreigingen in alle soorten en maten.”

Trending

VVD wil dat je tot je graf blijft werken: Dilan Yeşilgöz wil AOW-leeftijd naar 70,5 jaar!

Wilders schetst zichzelf als een man die zijn vrijheid al lang geleden heeft ingeleverd voor zijn politieke strijd. “Ik ken na al die jaren het gevoel van persoonlijke vrijheid niet meer,” schrijft hij. Het is een zin die klinkt als een verzucht, maar ook als een strategisch wapen. Want wat is heroïscher dan een politicus die zichzelf offert voor het vaderland?

“Er komen nu verkiezingen aan, het is campagnetijd en ik voel een grote verantwoordelijkheid voor Nederland en alle PVV-kiezers,” aldus de PVV-leider. Om het vervolgens nog even goed in te rammen: hij gaat “weer aan de slag” en zal overal opduiken van Vandaag Inside tot Het NOS Slotdebat.

Het statement eindigt met de klassieke Wilders-retoriek: een mengsel van strijdlust en nationalistische pathos. “Nederland verdient een hele grote PVV waarin de Nederlanders weer op 1 staan in hun eigen land,” zegt hij. En alsof dat nog niet genoeg tromgeroffel is, besluit hij met een oproep die leest als de tagline van een politieke actiefilm: “Vergeet nooit: dit is úw land.”

Critici vinden het allemaal wat doorzichtig de timing, de toon, de dramatiek. “Het lijkt wel een trailer van een oorlogsfilm,” sneert iemand op X. Toch kun je niet ontkennen dat Wilders precies weet hoe hij de aandacht moet grijpen. Terwijl andere politici worstelen met cijfers, dossiers en debatten, vertelt hij gewoon zijn verhaal. En dat verhaal van de man in het safehouse, belaagd maar ongebroken slaat aan.

Campagne 2.0 is begonnen en zoals het er nu naar uitziet is Wilders niet van plan om zachtjes terug te keren.