Broertje van Martijn Krabbé verbreekt stilzwijgen: ‘Hij doet alsof die ziekte er niet is’

Martijn Krabbé blijft een raadsel. Voor de camera lijkt hij de rust zelve alsof hij een meditatieguru is die alles omarmt, maar achter de schermen rijst de vraag: hoe zwaar drukt een terminale ziekte werkelijk op zijn leven? Zijn jongere broer Jakob doet nu een boekje open en zijn woorden schetsen een beeld dat zowel bewondering als ongemak oproept.

Jakob vijftien jaar jonger kan nog steeds amper bevatten dat de diagnose definitief is. “Ja, je kunt niet zoveel doen hè. Gewoon niks eigenlijk, behalve er voor hem zijn en hopen. Accepteren wat er is…,” zegt hij in Weekend. Het klinkt gelaten, maar tussen de regels door voel je de machteloosheid.

Wat Jakob misschien nog het meest verbaast is de manier waarop Martijn zelf met het hele drama omgaat. Geen tranen in het openbaar, geen theatrale klaagzang, maar een ogenschijnlijk stoïcijnse houding. “Ja, dat is niet normaal joh! Zoiets heb ik nog nooit gezien. Dat is voor de omgeving heel fijn, maar het blijft natuurlijk wel vreselijk. Ik denk niet dat ik dat zo zou kunnen, nee, ik zou er wel anders bij zitten. Dus dat is heel bijzonder.”

Trending

Willem-Alexander stuntelt achter het roer tijdens SAIL en zorgt voor aanvaring

Maar die kalmte heeft ook een keerzijde. Het is alsof Martijn zichzelf in een soort overlevingsmodus heeft gezet en weigert de realiteit écht toe te laten. Jakob ziet het gebeuren: “Hij gaat maar door. Hij geeft niet op. Voor hem is die ziekte er eigenlijk gewoon niet. Voor de omgeving is dat prettig die sleept hij er daarmee eigenlijk doorheen.”

Het klinkt bijna nobel, maar Jakob laat doorschemeren dat dit hem zorgen baart. Want wie zorgt er eigenlijk voor Martijn zelf als hij al zijn energie steekt in het geruststellen van anderen? “Ik denk dan: ja, maar jij moet er wel mee omgaan. Het is heel fijn dat je er voor iedereen bent, maar laat ons er ook voor jóú zijn.”

De broers hebben altijd een speciale band gehad eentje die meer weg had van vader en zoon dan van gelijken. “Hij is natuurlijk mijn grote broer dat is een band voor altijd. Ja, ik keek vroeger naar hem op. Hij is vijftien jaar ouder dan ik,” zegt Jakob. En dan valt het stil. Want hoe leef je straks zonder die tweede vaderfiguur die altijd alles leek te weten en te dragen?

Martijn houdt zich kranig, maar de schaduw van de waarheid hangt onvermijdelijk over alles heen. Achter de glimlach van de presentator schuilt een strijd die groter is dan elk tv-format.